zeg me dat als de zon ondergaat dat je ook voelt dat de dag weer is verstreken en dat je mijn hand vastpakt of je hoofd op mijn schouder legt of nog snel de trap af wilt rennen of je ogen sluit. zeg me dat als de zon ondergaat dat het voor jou hetzelfde voelt. dat de warmte zakt en de laatste oranje zonnestralen je favoriet zijn. dat je ook wenst dat het moment voor eeuwig duurt maar dat de schoonheid zit in het tijdelijke, het onverwachte. de verandering van de kleuren. je ogen die lichter kleuren. een tevreden blik. zeg me dat als de zon ondergaat dat je ook hoopt dat we het moment kunnen vangen. dat we het moment in een lege jampot kunnen stoppen en op het nachtkastje bewaren, zodat als ik ga slapen ik niet voel dat je mijn hand hebt losgelaten.
zeg me.
Posted on by Josephine
Published by Josephine
Semi-personal blog. Dutch and English poetry and stories that document my life. Sincerely believes in writing as a form of therapy. View all posts by Josephine
Mooi!
LikeLike