Category: monthly series

maart, er zit iets hoopvols in je stem. iets terugvinden dat je was verloren. je fluistert dat het lente wordt. een krokus naast de bushalte. nog niet afgetrapte sneakers. er schijnt licht vanachter de gordijnen. pak mijn hand vast. maart, ik ga met je mee.

we blijven elkaar weer ontmoeten, januari. ik heb pen en papier en waar één deur sluit, opent een andere, maar er staan teveel deuren open en het is te koud. mijn dromen doorweken. witte vlokken in het raamkozijn. ik hoop ieder jaar weer dat het ander is maar de leegte is terug. kauwend op mijn pen wacht ik tot het weer licht wordt. januari, ik ben vergeten hoe ik moet schrijven en wil tegen mijn vrienden zeggen dat het goed komt.

december, ik ben weer terug. er staat een straatmuzikant zijn vingers blauw te spelen. ik hoor zijn viool muziek tot aan de oliebollenkraam. hij doet zo zijn best. ik dwaal door de steegjes en weiger het verloren te noemen. de kleine gele lampjes op veilige hoogte. ze helpen ons het beste er van te maken. december, ik verlang nog altijd terug maar ik zal blijven lachen. 

de ramen staan open en ik knoop mijn overhemd dicht. de lucht is koel en helderblauw. november begon zonder aankondiging. ik zie wel dat de bladeren verkleuren, maar ze zijn er nog. zolang de zon tussen de bladeren door schijnt is er niets aan de hand. 

en zijn zoveel antwoorden op de vraag waarom ik ging. mijn favoriet is dat de zomer hier nooit eindigt. want in het zuiden word je niet terug naar binnen geroepen. mogen we buitenspelen alsof we nooit een dag ouder zijn geworden. november kwam en ik sla een arm om haar heen. de straten vol met geluk.

september wees lief voor me. buiten voelde veilig en de avonden waren eindeloos. we dansten door het leven dus zet het volume hoger. september ik weet dat de tijd verstrijkt maar laat mij vasthouden aan de mooie dingen. de dagen zullen uitbloeien maar ik zal de schittering opzoeken. ik zal zo vaak afscheid moeten nemen dus houd mij vast. soms weet je dat iets de laatste keer zal zijn en dat maakt het er niet gemakkelijker op. september – laten we nog een keer verdwalen. nog een keer lachen. ik heb geluk gekend dus laten we nog een keer verlicht zijn.