Ik ben gestopt met schrijven want ik weet het niet meer. Op de terugweg sla ik te vroeg linksaf en sta stil met mijn fiets bij het water. Ik mis iets of iemand en ik weet niet waarom. Het verlangen naar een plek die niets meer zou moeten betekenen. Ik vraag me af waarom ik hier steeds terug kom terwijl ik weet dat er niks te vinden is. De schermer tussen de bomen door en de avond nog zo lang licht. Ik sta stil (bij het water) en ik weet het ook niet meer.
– ik weet het ook niet meer
The overthinking 