‘Dit huis is toxic’ zei ik lachend, rondkijken naar de confetti op de vloer. Op het tafeltje voor me stonden lege en volle bierflesjes tussen een laag tabaksresten en vaat van vorige week.
En als straks iedereens kamer voor de laatste keer op slot word gedraaid zullen we terugkijken, en zuchten. Want we vonden troost bij elkaar, troost voor de schade die we zelf aanrichtten.
The overthinking 