ik probeer mijn kwetsbaarheid te verbergen. weg te draaien naar de het donker. maar hij ziet hoe ik tegen mijn tranen vecht. eerlijkheid wint het weer van ons en hij houdt mij vast. elke nacht wordt een keer ochtend. iedereen wordt een keer verliefd.
en als mijn kwetsbaarheid niet meer te verbergen valt kan ik altijd terug naar huis. dan zet ik mijn schoenen in de gang en mijn moeder zal vragen waar het pijn doet. ik leg mijn hand op mijn hart en durf toe te geven dat ik mij verslagen voel. dat het niet uit maakt hoe ver ik ren, de eenzaamheid blijft. ik maak mijn haar los en laat mijn schouders zakken. soms ken ik alleen maar verlies.
toch als een nieuwe dag begint hoop ik dat ik kwetsbaarheid weer vind. dat zij mij helpt herinneren dat je mooie dingen niet altijd kunt houden. dat scherven geluk brengen. dat de stilte niet altijd verdovend klinkt. dat er 36 synoniemen zijn voor liefde en er eentje bij mij past. dat warmte van binnen uit kan komen. dat ik groots en gebroken kan zijn en dat kwetsbaarheid mij het mooiste staat.