in juni is het donker nooit duister. ik wil vergeten dat morgen bestaat als alle zomeravonden zo zijn. je hand tegen mijn huid. je fiets aan de zijkant van de weg. onze stemmen in de stilte. ik denk dat alles bij elkaar zou passen, en toch kijken we elkaar aan en schudden we ons hoofd. want wat vertrouwd is kan je het beste bewaren. zodat we nog hetzelfde zijn als de zomer eindigt. dat ik nog steeds mijn hoofd op jouw schouder kan leggen en ik veilig thuis kom.