december, ik ben weer terug. er staat een straatmuzikant zijn vingers blauw te spelen. ik hoor zijn viool muziek tot aan de oliebollenkraam. hij doet zo zijn best. ik dwaal door de steegjes en weiger het verloren te noemen. de kleine gele lampjes op veilige hoogte. ze helpen ons het beste er van te maken. december, ik verlang nog altijd terug maar ik zal blijven lachen.
Mooi gedicht. Er hangt een zeker melancholie over het einde van het jaar, zeker als je al wat ouder wordt.
LikeLike