Author: Josephine

I love you so much,
I don’t know why I ever doubted you

5 years down the line.
We’re in a car singing along to an older song.
Maybe I learned how to drive yet.
We laugh.
We thought that it would be the last fight.

We look at each other.

We learned that our love has always been stronger.

mijn haar
goud in de zon
mijn hoofd
donker in de wolken
mijn lief
met de noorderzon
vertrokken

One day we will look at each other and it will all make sense.

en je dacht dat je alles had
en je dacht dat je alles had
en je dacht dat je alles had

en dan valt het uiteen
hoe wil je nog verder
als je al op de volle
honderd procent het leven
hebt gevierd?

als je dit al eens
hebt gedaan en je wilt
er nog meer van
de high is
verslavend

kunnen we nog meer
rekken en eruit trekken
en schrapen van de bodem
is het vertrouwen nog te
helen of is de confetti
al opgeruimd?

valt er nog meer feest
te vieren – nog principes
te laten varen

nog meer slingers uit
de kast maar iedereen
is al naar huis.

ik wil morgen nog niet in de ogen kijken
ik hoef hem nog even niet te zien

soms werd ik gek als je ging
wilde vasthouden en eigenlijk
niet meer laten gaan ik wilde niet
dat je ging.

ik zwaaide mijn handen tot
ze van mijn polsen draaide

ik draaide de sloten uit
deur zodat die nooit meer
dicht kon gaan.

nu ga ik zelf en ik dacht nog
een keuze te maken maar ik wist
het moest soms losser zijn om
weer te kunnen ademen en
adem te benemen