vijf november

de ramen staan open en ik knoop mijn overhemd dicht. de lucht is koel en helderblauw. november begon zonder aankondiging. ik zie wel dat de bladeren verkleuren, maar ze zijn er nog. zolang de zon tussen de bladeren door schijnt is er niets aan de hand. 

en zijn zoveel antwoorden op de vraag waarom ik ging. mijn favoriet is dat de zomer hier nooit eindigt. want in het zuiden word je niet terug naar binnen geroepen. mogen we buitenspelen alsof we nooit een dag ouder zijn geworden. november kwam en ik sla een arm om haar heen. de straten vol met geluk.