We praatten tot het weer licht werd, ze was prachtig. Het lukt mij niet om mijn gedachten te verzetten en ik blijf verloren in mijn herinneringen. Daar zie ik haar weer en zijn de weken nog niet voorbij. Het lijkt zo helder maar het is zo ver weg – ik reik maar ik voel haar handen niet.
Ik weet niet meer hoe proberen werkt – je moet tot 10 tellen om opnieuw op te starten. Maar ook na tien kan ik nog niet slapen, – blijf ik achter met de woorden. Ik houd vol, maar ik weet niet voor wie.
.. 8, 9, 10.
probeer het later nog een keer.
The overthinking 