ruimte

schoenen met stalen neuzen maar toch op mn tenen getrapt
zoveel vierkante meters maar
niet genoeg ruimte om mijzelf te zijn

mama zei dat de horizon oneindig was maar toch kon ik het einde zien

ze zei dat ik veilig was maar toch voel ik mij gegijzeld in mijn eigen gedachtes
mam ik wil even niet nadenken want ik word er echt niet beter van